Երբ փոքր էր, «Լուսնի սոնատի» չափազանց անվարպետ մի կատարումը բավական եղավ, որ լսելուց հետո երազեր նման մի երաժշտություն հորինելու մասին: Այսօր արդեն ունի իր սեփական  "Missa de lumine"-ն կամ «Լույսի պատարագը» : Եվ ոչ միայն:  Գո՞հ է արդյունքից: Ընդհանրապես, ինչի՞ պակասից կամ կարիքից դրդված է արվեստագետը ստեղծագործում: Ինչու է կարծում, որ լույսն է բոլոր անտունների հայրենիքը: Եվ ովքեր են անտունները: «Եվ այր մի Մաշտոց» կանտատի հեղինակի համար ինչպիսի երևույթ էր այդ այրը մշակութաբանական առումով: Հոգևոր տեքստերի հետ աշխատանքն իր համար քրիստոնյայի՞ հոգևոր ապրում է, հաղորդակցություն Աստծո հե՞տ, թե՞ երաժշտական հերթական թեմա, որին պիտի համահունչ լինի որոշակի տիպի երաժշտություն: Այս և այլ հարցերի պատասխանները՝ կոմպոզիտոր, նվագավար և երաժշտագետ Դավիթ Հալաջյանի դիմանկարում:

• Հյուր՝ Դավիթ Հալաջյան