Մատթեոսի Ավետարանի 13.44-52 համարներում ներկայացված է երեք առակ՝ արտի մեջ գանձ գտնող մարդու մասին, որն իր ողջ ունեցվածքը վաճառեց, որպեսզի արտը գնի, թանկարժեք մարգարիտ գտած վաճառականի մասին, որը նույնպես իր ունեցվածքը վաճառում է այդ բացառիկ մարգարիտը գնելու համար, և ձկնորսական ուռկանի մասին, որում հավաքված ամեն բան զատվելու է ձկնորսների կողմից: Առակներից հետո մեր Տերը հարցնում է աշակերտներին, թե արդյո՞ք նրանք հասկացել են ամեն բան, և եզրափակում խոսքը՝ նշելով, որ երկնքի արքայությանն աշակերտած բոլոր անձինք իրենց գանձերից կառանձնացնեն, կհանեն հինն ու նորը։ Սրանով ցույց է տրվում, որ ճշմարտության ճանապարհը բռնած մարդիկ՝ դարձի եկած քրիստոնյաները, իրենց նախկին հմտություններն ու կարողությունները ևս կօգտագործեն երկնքի արքայության համար: