Գեղարվեստական ֆիլմերին զուգահեռ՝ հայ կինեմատոգրաֆիստները, 1920-ական թվականներից սկսած, ձեռնամուխ եղան վավերագրական ֆիլմեր ստեղծելուն: 1924 թվականին էկրան բարձրացավ ազգային վավերագրական կինեմատոգրաֆի առաջնեկը` «Խորհդային Հայաստան» կինոակնարկը, որին յաջորդեցին բազմաթիվ այլ վավերագրական ֆիլմեր՝ ստեղծված «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում:

Գեղարվեստական ֆիլմերին զուգահեռ՝ հայ կինեմատոգրաֆիստները, 1920-ական թվականներից սկսած, ձեռնամուխ եղան վավերագրական ֆիլմեր ստեղծելուն: 1924 թվականին էկրան բարձրացավ ազգային վավերագրական կինեմատոգրաֆի առաջնեկը` «Խորհդային Հայաստան» կինոակնարկը, որին յաջորդեցին բազմաթիվ այլ վավերագրական ֆիլմեր՝ ստեղծված «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում:

Գեղարվեստական ֆիլմերին զուգահեռ՝ հայ կինեմատոգրաֆիստները, 1920-ական թվականներից սկսած, ձեռնամուխ եղան վավերագրական ֆիլմեր ստեղծելուն: 1924 թվականին էկրան բարձրացավ ազգային վավերագրական կինեմատոգրաֆի առաջնեկը` «Խորհդային Հայաստան» կինոակնարկը, որին յաջորդեցին բազմաթիվ այլ վավերագրական ֆիլմեր՝ ստեղծված «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում:

Գեղարվեստական ֆիլմերին զուգահեռ՝ հայ կինեմատոգրաֆիստները, 1920-ական թվականներից սկսած, ձեռնամուխ եղան վավերագրական ֆիլմեր ստեղծելուն: 1924 թվականին էկրան բարձրացավ ազգային վավերագրական կինեմատոգրաֆի առաջնեկը` «Խորհդային Հայաստան» կինոակնարկը, որին յաջորդեցին բազմաթիվ այլ վավերագրական ֆիլմեր՝ ստեղծված «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում:

Հայկական կինոարվեստը ծնվել և զարգացել է հայ թատրոնի և գրականության հենքի վրա: Հայկական կինեմատոգրաֆիայի պատմությունը սկսվում է այն տարիներից, երբ ազգային թատրոնը բոլորում էր իր երկրորդ հազարամյակը: Հայկական կինոարվեստի բոլոր նվաճումները կապված են դրամատիկական թատրոնի մեծանուն դերասանների անունների հետ:

Հայկական կինոարվեստը ծնվել և զարգացել է հայ թատրոնի և գրականության հենքի վրա: Հայկական կինեմատոգրաֆիայի պատմությունը սկսվում է այն տարիներից, երբ ազգային թատրոնը բոլորում էր իր երկրորդ հազարամյակը: Հայկական կինոարվեստի բոլոր նվաճումները կապված են դրամատիկական թատրոնի մեծանուն դերասանների անունների հետ:

Հայկական կինոարվեստը ծնվել և զարգացել է հայ թատրոնի և գրականության հենքի վրա: Հայկական կինեմատոգրաֆիայի պատմությունը սկսվում է այն տարիներից, երբ ազգային թատրոնը բոլորում էր իր երկրորդ հազարամյակը: Հայկական կինոարվեստի բոլոր նվաճումները կապված են դրամատիկական թատրոնի մեծանուն դերասանների անունների հետ:

Հայկական կինոարվեստը ծնվել և զարգացել է հայ թատրոնի և գրականության հենքի վրա: Հայկական կինեմատոգրաֆիայի պատմությունը սկսվում է այն տարիներից, երբ ազգային թատրոնը բոլորում էր իր երկրորդ հազարամյակը: Հայկական կինոարվեստի բոլոր նվաճումները կապված են դրամատիկական թատրոնի մեծանուն դերասանների անունների հետ:

Հայրենական մեծ պատերազմն ընդհատեց խորհրդային հանրապետությունների կինոարվեստի զարգացումը: 1950-ական թթ. կեսից Հայկական կինոարվեստի զարգացման նոր` ժամանակակից փուլը սկսվեց: «Հայֆիլմ» եկան նոր ուժեր՝ Գրիգոր Մելիք-Ավագյան, Լաերտ Վաղարշյան, Իվրի Երզնկյան, Ֆրունզե Դովլաթյան, Հենրիկ Մալյան և ուրիշներ, ովքեր առաջին քայլերը պետք է կատարեին որպես կինոբեմադրիչներ:

Հայկական կինոարվեստը թևակոխեց իր զարգացման նոր փուլ. սկսվեց հնչյունային ֆիլմերի արտադրությունը, և երաժշտությունը դրանցում գրավեց իր ուրույն և արժանի տեղը:

Հայկական կինոարվեստը թևակոխեց իր զարգացման նոր փուլ` սկսվեց հնչյունային ֆիլմերի արտադրությունը, և երաժշտությունը դրանցում գրավեց իր ուրույն և արժանի տեղը: Հաղորդման Գ մասն անդրադառնում է «Մեր կոլխոզի մարդիկ», «Դավիթ Բեկ», «Անահիտ» կինոնկարների երաժշտական ձևավորմանը:

Հայկական կինոարվեստը թևակոխեց իր զարգացման նոր փուլ` սկսվեց հնչյունային ֆիլմերի արտադրությունը, և երաժշտությունը դրանցում գրավեց իր ուրույն և արժանի տեղը: Հաղորդման Բ մասն անդրադառնում է «Կարո», «Զանգեզուր», «Սևանի ձկնորսները» կինոնկարների երաժշտական ձևավորմանը:

Հայկական կինոարվեստը թևակոխեց իր զարգացման նոր փուլ. սկսվեց հնչյունային ֆիլմերի արտադրությունը, և երաժշտությունը դրանցում գրավեց իր ուրույն և արժանի տեղը: Հաղորդման Ա մասն անդրադառնում է «Զարէ», «Չար ոգի» եւ «Պեպո» կինոնկարների երաժշտական ձևավորմանը:

Հայրենական պատերազմի տարիներին ռազմաճակատին օգնելու պատրաստակամություն հայտնեցին նաև կինոգործիչները: Կինոն հանդես եկավ խրոխտ ձայնով, զորավիգ կանգնեց մահվան դեմ կռվող զինվորներին ու ժողովրդին: Կինոխցիկը հայտնվեց ռազմի դաշտում և վավերացրեց դաժան պատերազմի արհավիրքները:

Գեղարվեստական մշակույթի ավանդական տեսակները կարևոր դեր խաղացին կինոարվեստի ձևավորման և զարգացման գործում: Դրանցից առաջնայինն ու կարևորը գրականությունն էր:

Հաղորդման ընթացքում անդրադառնում ենք հայ խորհրդային կինոռեժիսոր, ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ Պատվական  Բարխուդարյանի և  հայ ռեժիսոր, դերասան, սցենարիստ, ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ, ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ Ամասի  Մարտիրոսյանի գործունեությանը։

Հաղորդման ընթացքում անդրադառնում ենք հայկական հնչյունային կինոյի զարգացման պատմությանը և ներկայացնում «Կարո» և «Զանգեզուր» ֆիլմերը:

Հաղորդումը ներկայացնում է Համո Բեկնազարյանի կյանքն ու գործունեությունը 1920-ականների Թիֆլիսում, այն բանից հետո, երբ 1921 թվականին նա ստեղծեց և գլխավորեց Վրաստանի լուսավորության ժողկոմի կինոյի բաժինը։ Այս բաժինը հետագայում վերածվեց վրացական Պետկինոյի (այսօր՝ «Վրացական ֆիլմ» կինոստուդիա)։

Հաղորդումը ներկայացնում է հայ նշանավոր կինոռեժիսոր, սցենարիստ և դերասան Համո Բեկնազարյանին (1892-1965)։ Նա է հիմնել «Հայֆիլմ» կինոստուդիան և ստեղծել առաջին ձայնային հայկական ֆիլմը՝ «Պեպոն»։ Բեկնազարյանը նկարահանվել է ավելի քան 70 ֆիլմում։

Այսօրվա հաղորդումը ներկայացնում է «Պեպո»  գեղարվեստական ֆիլմը, որն առաջին հայկական հնչյունային ֆիլմն է։ Այն հիմնված է Գաբրիել Սունդուկյանի համանուն պիեսի վրա։

Հաղորդումը ներկայացնում է 1934 թ. նկարահանված «Գիքոր» սև-սպիտակ համր գեղարվեստական ֆիլմը։ Այն Հովհաննես Թումանյանի համանուն պատմվածքի առաջին էկրանավորումն է։