Սուրբ Գիրքը, խոսելով մարդկանց անառակաբարո վարքի մասին, լայն ծիրով է այն դիտարկում: Ինչու ենք այսօր անառակությունը միայն ապօրինի սեռական հարաբերությունը համարում: Մարմի՞նը, թե՞ հոգին է պատասխանատու մարդու անառակ վարքագծի համար: Ինչը կարող է մարդուն մղել անառակության և ինչը կարող է նրան հետ պահել դրանից: Անառակի համար ինչու են ծիծաղելի սրբությունն ու պարկեշտությունը:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչ է արտաքսումը: Ինչպիսի զգացումներ պիտի ունեցած լիներ առաջին արտաքսյալը և աքսորականը՝ մեր նախահայր Ադամը՝ Դրախտի դռների առաջ: Որոնք էին նրա արտաքսման պատճառները և հետևանքները: Ինչ ենք զգում մենք, երբ մեզ արտաքսում կամ օտարում են մեզ հարազատ միջավայրից կամ սրտից: Ինչու են երբեմնի սիրող սրտերն իրար օտարանում, և ինչպես վերականգնվել սիրո և մերձավորության մեջ:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Որն է Մեծ պահքի խորհուրդը հոգու և մարմնի համար: Ինչպիսի շարժառիթներ կարող են լինել այն պահելու համար, և որ շարժառիթներն են ընդունելի Աստծուն: Ինչու են մեզանից ոմանք Մեծ պահոց շրջանում ընկնում հպարտության մեղքի մեջ, և ինչպես խուսափել դրանից:

• Հյուր՝ Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

Ինչու մենությունը չի ճանաչում տարիք, հարստություն, աղքատություն, սոցիալական  կարգավիճակ: Արդի աշխարհում ինչու է այդքան սրված մարդու մենության խնդիրը, և ինչպես հաղթահարել այն: Արդյո՞ք նույն մենությունն ու լքվածությունն էր զգում Հիսուսը խաչի վրա, ինչ ժամանակակից մարդը՝ իր առօրյա կյանքում:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչ է ազատ կամքը, և որն է նրա գործառույթը: Մարդը իսկապե՞ս ունի ազատ կամք:  Մարդը սիրում է իր սիրած բաները անել կամ ընտրել, իսկ մեր կամքը ունի նախահակվածություն դեպի մեղքը: Այդ դեպքում ինչպես դրսևորել Աստծուն հաճո ազատ կամք, այսինքն՝ մեղքին հակառակ կանգնելու կամք: Տերունական աղոթքում ասում ենք. «Թո՛ղ քո կամքը լինի երկրի վրա և երկնքում», այդ դեպքում ո՞ւր մնաց մե՛ր ազատ կամքը:

• Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

Ինչպես կարող է Աստծո պատկերով և նմանությամբ ստեղծված մարդը չհավատալ Աստծո գոյությանը: Ինչն է նպաստում անհավատության առաջացմանը և տարածմանը: Անհավատության ինչպիսի տեսակներ են հանդիպում կյանքում:

• Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Ինչու է Հին Ուխտում այդքան կարևորվում իմաստությունը, և ինչու է Տիրոջ հանդեպ երկյուղը դիտվում իմաստության սկիզբը: Իմաստությունը նկարագրվում է որպես մի բան, որ Տիեզերքի արարչության պահից ներկա է եղել, ինչպե՞ս հասկանալ: Ինչպե՞ս հասնել իմաստության:

• Տ. Տաճատ ավ. քհն. Դավիդյան

Յուրաքանչյուրին մեկ հատիկ կյանք է տրված. ո՞րն է այդ կյանքի նպատակը, իմաստը: Կարո՞ղ է տարբեր մարդկանց կյանքի իմաստը տարբեր լինել և ընդունելի՝ քրիստոնեական տեսանկյունից: Ո՞րն է քրիստոնյայի կյանքի իմաստը: Կյանքի իմաստի բացահայտումից չէ՞ արդյոք կախված մարդու ամբողջ կյանքը:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Տերն ասում է. «Իմ բեռը քաղցր է և թեթև»: Բայց շատերս ենք տրտնջում, որ մեր խաչն ուրիշ է՝ ծանր է և անտանելի: Ինչպե՞ս հասկանալ: Հաճախ հարցնում ենք՝ ո՞րն է իմ խաչը, գնամ վերցնեմ ուսերիս, բայց արդյո՞ք յուրաքանչյուր ոք ինչ վիճակում որ է՛, կյանքի ինչ ընթացքի մեջ որ է՛, հենց դա չէ նրա խաչը: Ո՞րն է յուրաքանչյուրիս խաչը:

• Տ. Առնակ քհն. Հարությունյան

Ի՞նչ կատեգորիա է խիղճը: Արդյո՞ք այն աստվածադիր օրենքների ու կարգի բնատուր կրողն է և այդ իսկ պատճառով շատերը անհաշտ են իրենց խղճի հետ, երբ մեղքի մեջ են: Ինչու են սուրբ հայրերը խիղճը մարդու ոսոխը համարում, որի հետ ճանապարհ գնալիս պետք է զգուշանալ, որպեսզի այն քեզ դատավորի ձեռքը չմատնի:

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Քրիստոնյան ինչու է պարտավոր ներել: Ինչ է տալիս այդ ներումը նրան և դիմացինին: Ներել պետք է միայն նրան, ով ներո՞ւմ է խնդրել, զղջացե՞լ է, թե՞, անկախ դիմացինի կարգավիճակից, ներել միշտ է պետք: Որն է ներման ներուժը և օգտակարությունը:

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ո՞րն է «Տիրոջն ընդունելի տարին» (Ես. ԿԱ 2): Կարելի՞ է Քրիստոսի  ծննդով այդուհետ բոլոր տարիները ապրել որպես Տիրոջն ընդունելի տարի: Ինչպե՞ս ապրել տարին, որպեսզի Տիրոջ համար այն ընդունելի լինի: Ինչո՞ւ է քրիստոնյա աշխարհը ևս տուրք տալիս տարվա ընթացքը կենդանակերպերի և ոչ թե Աստծո հետ կապելուն:

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչով էր միայն Քրիստոսին բնորոշ Նրա սերը: Սիրո դրսևորման ինչպիսի կերպ էր դա, որոնք էին այդ սիրո հետևանքները և պարտավորությունները սերունդների համար: Հնարավո՞ր է կրկնել Քրիստոսի սերը: Արդյո՞ք ամեն քրիստոնյա պոտենցիալ կրողը չէ այդ սիրո և հանձնառուն: Ինչու էր առաքյալն ասում, որ իրար ոչինչ պարտք չմնանք՝ սիրուց բացի:

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

«Այսօր՝ այս անպտուղ ամսին, Երկնավորից մեզ կյանքի Պտուղ առաքվեց:
Այս ամսին, երբ այգին դատարկ է խաղողից, կույս որթատունկն իր արգանդից մեզ Ողկույզ պարգևեց:
Այս ամսին, երբ թափվում են ծառերի տերևները, լուսեղեն զգեստների փոխվեցին Ադամի տերևները»։
Այսպես է գրում սուրբ Եփրեմ Ասորին իր ներբողյանում: Ինչպե՞ս հասկանալ այս տողերից յուրաքանչյուրի իմաստը և խորհուրդը: Առանձին տողերի թաքնված իմաստների վերհանմանը հետևեք հաղորդման ընթացքում:

• Հյուր՝ Տ. Ղազար քհն. Պետրոսյան

Ինչը և ով կարող են լինել քրիստոնյայի թշնամիները: Քրիստոսի թշնամիները և քրիստոնյայի թշնամիները նո՞ւյնն են:  Ինչպես սիրել թշնամուն, աղոթել նրա համար և օրհնել նրան: Արդյո՞ք շրջապատի հանդեպ քրիստոնյայի սրտի ճիշտ դիրքը յուրաքանչյուր թվացյալ թշնամու չի վերածի մերձավորի: 

• Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչպե՞ս հասկանալ՝ մի կողմից Սուրբ Գիրքը զգուշացնում է, որ «ով հավատում է երազներին, նա նման է մեկին, որը փորձում է բռնել ստվերը ու վազել քամու հետևից» (Սիր. ԼԴ 1-3), մյուս կողմից բազմաթիվ են նույն այդ գրքում երազատեսության օրինակները, որոնց միջոցով Տերը կարևոր պատգամ կամ մարգարեություն է փոխանցում Իր ժողովրդին կամ առանձին անհատների: Ըստ այս օրինակների՝ ինչպիսի հետևություններ կարելի է անել, թե ո՛ր դեպքում երազները կարող են Աստծուց լինել:   

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչ է տեղի ունենում մարդու հետ, երբ նա մեղք է գործում և հարատևում դրա մեջ: Ինչպես ընկան մեղքի մեջ դրախտի բնակիչները՝ Ադամը և Եվան, և ընկնելուց հետո ինչ կատարվեց նրանց հոգու հետ: Ինչու է մեղքը արգելված պտղի պես քաղցր մեղավորի քիմքին: Չապաշխարված մեղքերը մարդուն ո՛ւր կարող են հասցնել: Ինչու է մեղքը դուռ բացում նոր մեղքերի առաջ:

• Արմեն սրկ. Հարեյան

Ինչպե՞ս հասկանալ՝ մի կողմից Սուրբ Գիրքը զգուշացնում է, որ «ով հավատում է երազներին, նա նման է մեկին, որը փորձում է բռնել ստվերը ու վազել քամու հետևից» (Սիր. ԼԴ 1-3), մյուս կողմից բազմաթիվ են նույն այդ գրքում երազատեսության օրինակները, որոնց միջոցով Տերը կարևոր պատգամ կամ մարգարեություն է փոխանցում Իր ժողովրդին կամ առանձին անհատների: Ըստ այս օրինակների՝ ինչպիսի հետևություններ կարելի է անել, թե ո՛ր դեպքում երազները կարող են Աստծուց լինել:   

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Ինչու էր Տերը առակներով խոսում բազմության հետ, իսկ աշակերտների հետ՝ ավելի բաց տեքստով: Առակներով խոսելը հին աշխարհին բնորոշ, հին քաղաքակրթական մեթոդ էր: Ո՞րն էր այս մեթոդի արդյունավետությունը: Այսօ՞ր էլ, որպես մանկավարժական մեթոդ և քարոզչական հնար, առակով խոսելը կիրառելի է իր օգտակարությամբ:

• Հյուր՝ Տ. Սմբատ քհն. Սարգսյան

Սուրբ Գիրքը շատ է  կարևորում հավատի գործոնը: Արդյո՞ք դա չէր պատճառը, որ հավատքը վերածվեց դավանաբանական արժեքի և Նիկիական տիեզերական ժողովում ձևակերպվեց որպես հավատո հանգանակ: Այդ հանգանակը, որը հավատացյալ ժողովուրդը հնչեցնում է ամեն անգամ պատարագի ընթացքում, ինչպե՞ս է սահմանում քրիստոնեական հավատն առ Աստված: Ինչո՞ւ է կարևոր, թե մենք ինչին ենք հավատում և ինչին՝ ոչ: 

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Սուրբ Գիրքը շատ է  կարևորում հավատի գործոնը: Արդյո՞ք դա չէր պատճառը, որ հավատքը վերածվեց դավանաբանական արժեքի և Նիկիական տիեզերական ժողովում ձևակերպվեց որպես հավատո հանգանակ: Այդ հանգանակը, որը հավատացյալ ժողովուրդը հնչեցնում է ամեն անգամ պատարագի ընթացքում, ինչպե՞ս է սահմանում քրիստոնեական հավատն առ Աստված: Ինչո՞ւ է կարևոր, թե մենք ինչին ենք հավատում և ինչին՝ ոչ: 

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Սուրբ Գիրքը շատ է  կարևորում հավատի գործոնը: Արդյո՞ք դա չէր պատճառը, որ հավատքը վերածվեց դավանաբանական արժեքի և Նիկիական տիեզերական ժողովում ձևակերպվեց որպես հավատո հանգանակ: Այդ հանգանակը, որը հավատացյալ ժողովուրդը հնչեցնում է ամեն անգամ պատարագի ընթացքում, ինչպե՞ս է սահմանում քրիստոնեական հավատն առ Աստված: Ինչո՞ւ է կարևոր, թե մենք ինչին ենք հավատում և ինչին՝ ոչ: 

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Սուրբ Գիրքը շատ է  կարևորում հավատի գործոնը: Արդյո՞ք դա չէր պատճառը, որ հավատքը վերածվեց դավանաբանական արժեքի և Նիկիական տիեզերական ժողովում ձևակերպվեց որպես հավատո հանգանակ: Այդ հանգանակը, որը հավատացյալ ժողովուրդը հնչեցնում է ամեն անգամ պատարագի ընթացքում, ինչպե՞ս է սահմանում քրիստոնեական հավատն առ Աստված: Ինչո՞ւ է կարևոր, թե մենք ինչին ենք հավատում և ինչին՝ ոչ: 

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան

Սուրբ Գիրքը շատ է  կարևորում հավատի գործոնը: Արդյո՞ք դա չէր պատճառը, որ հավատքը վերածվեց դավանաբանական արժեքի և Նիկիական տիեզերական ժողովում ձևակերպվեց որպես հավատո հանգանակ: Այդ հանգանակը, որը հավատացյալ ժողովուրդը հնչեցնում է ամեն անգամ պատարագի ընթացքում, ինչպե՞ս է սահմանում քրիստոնեական հավատն առ Աստված: Ինչո՞ւ է կարևոր, թե մենք ինչին ենք հավատում և ինչին՝ ոչ: 

• Հյուր՝ Տ. Նշան քհն. Ալավերդյան