Առաքյալը հորդորում և ուսուցանում է Տիմոթեոսին, թե նա ինչպես պետք է Քրիստոսի բարի և օրինակելի ծառա լինի, և հիշեցնում նրա ունենալիք պատասխանատվությունները հավատացյալների զանազան խմբավորումների հանդեպ:

Առաքյալը մտահոգություն է հայտնում Եկեղեցում սկսված մի սխալ ուսուցման դեմ: Հրեական և հեթանոսական գաղափարների խառնուրդ այդ ուսմունքը հիմնված էր այն հավատալիքի վրա, թե այս նյութական աշխարհը չար է, և որ մարդ կարող է փրկության հասնել միայն հատուկ ու գաղտնի գիտությամբ ու կենցաղով, ինչպես նաև հեռու մնալով մի շարք կերակուրներից և ամուսնությունից:

Առաքյալը թղթի այս գլխում շարունակում է ցուցումներ տալ եկեղեցու կարգ ու կանոնի և պաշտամունքի մասին։ Ներկայացնում է, թե ինչպիսի նկարագիր ու վարք պետք է ունենան եկեղեցու առաջնորդները, երեցներն ու սարկավագները:

Առաքյալը երկրորդ գլխում կարևորում է աղոթքի դերը մարդու կյանքում: Աղոթքն ուղեկցվում է խնդրանքներով, պաղատանքներով և գոհության մատուցմամբ: Աղոթքը հոգևոր կյանքի հիմքն է. այն հաղորդակցություն է երկնքի արքայության հետ:

Տիմոթեոսը Փոքր Ասիայից էր, մի երիտասարդ քրիստոնյա, հրեա մոր և հույն հոր զավակ: Առաքյալը Տիմոթեոսին առաջին անգամ հանդիպեց Լյուստրայում՝ առաքելական իր երկրորդ ճանապարհորդության ընթացքում: Այնուհետև Տիմոթեոսը Պողոսի սերտ օգնականը, գործակիցը և մնայուն ընկերակիցը դարձավ նրա առաքելական ճանապարհորդությունների ժամանակ: Տիմոթեոսի անունը բազմիցս հիշատակվում է «Գործք առաքելոց» գրքում և Պողոսի նամակներում:

Քրիստոսի երկրորդ գալուստի շուրջ ստեղծված տարակարծությունները շարունակում էին շփոթություն ստեղծել Թեսաղոնիկեի եկեղեցու հավատացյալների շրջանում: Առաքյալը նրանց ուղղված իր երկրորդ նամակում հստակ պարզաբանում է, որ նախքան Քրիստոսի երկրորդ գալուստը չարը և անօրինությունը կհասնեն ծայրագույն վիճակի: Առաքյալն անհրաժեշտ է համարում, որ ընթերցողները, հակառակ խռովություններին ու չարչարանքներին, իրենց հավատի մեջ մնան ուղիղ և հաստատուն:

Դ-Ե գլուխներում առաքյալը հիշում է այն օրերը, որոնք ինքն անցկացրել է թեսաղոնիկեցիների հետ, և պատասխանում նրանց մի շարք հարցերի, որոնք վերաբերում են մեռելների  հարությանն ու Հիսուսի երկրորդ գալստյանը: Կարո՞ղ էր հավատացյալն արժանանալ հավիտենական կյանքին, եթե մեռներ Հիսուսի գալուստից առաջ: Քրիստոսը կրկին ե՞րբ է գալու: Պողոսի թելադրանքն այն է, որ հավատացյալներն ապրեն հանդարտ ու խաղաղ կյանք՝ հուսալից սպասելով Քրիստոսի գալստյանը:

Թեսաղոնիկեն, որ այժմ կոչվում է Սելանիկ, հռոմեական Մակեդոնիա նահանգի մայրաքաղաքն էր, որտեղ առաքելական իր երկրորդ ճանապարհորդության ընթացքում Պողոսը եկեղեցի հաստատեց: Սակայն այստեղ առաքյալն անմիջապես հանդիպեց հրեաների ընդդիմությանը, որոնք նախանձով էին նայում նրա կատարած քարոզչության հաջողությանը: Հետագայում եկեղեցու կացությունն իմանալով՝ Պողոսը գրեց թեսաղոնիկեցիներին ուղղված իր առաջին նամակը՝ քաջալերելու ու գոտեպնդելու տեղի քրիստոնյաներին:

Կողոսացիներին ուղղված թղթի 3-րդ գլխի 18-25 համարների հատվածը նվիրված է քրիստոնեական միջավայրում եղած փոխհարաբերություններին: Քրիստոսով ղեկավարվող կյանքը ներառում է ամուսնություն, ծնողական ու որդիական պարտականություններ և առօրյա գործեր: Դ գլխում առաքյալը կոչ է անում կողոսացիներին աղոթել և գոհություն հայտնել Աստծուն: Թուղթն ավարտվում է առաքյալի անձնական ողջույններով և խրատներով:

Կողոսացիներին ուղղված թղթի Գ գլխում առաքյալը խրատում է քրիստոնյային հեռու մնալ երկրային գայթակղություններից: Դա հնարավորություն կտա ազատվելու սեփական կրքերից ու առաքինություններ ձեռք բերելու։ Միտքը հարստացնելով և ղեկավարելով Աստծո խոսքով, աղոթքով և Հիսուս Քրիստոսի անունով գործերով՝ մարդը կարող է հասնել սիրո և խաղաղության:

Կողոսացիներին ուղղված թղթի 2-րդ գլխում առաքյալը զգուշացնում է խուսափել մոլորություններից, հեռու մնալ մարդկային ճարտարամիտ և սնոտի խաբեություններից, որոնք հիմնված չեն Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ վարդապետության վրա. Քրիստոսով է կյանքի լիությունը։

Պողոս առաքյալը Կողոսացիներին ուղղված թղթի 1-ին գլխում ողջունում է տեղի համայնքին, ներկայանում որպես Հիսուս Քրիստոսի կողմից կանչված առաքյալ, շնորհակալություն հայտնում հավատքի, սիրո, հույսի և Ավետարանի համար, աղոթում Աստծո կամքի ճանաչման և առաքինի կյանքի համար: Հիսուս Քրիստոսը Տեր է, որ  արարել է ամեն բան:

Թող ձեր հեզությունը հայտնի լինի բոլոր մարդկանց: Տերը մոտ Է. հոգ մի՛ արեք, այլ աղոթքներով և աղաչանքներով ձեր խնդրանքները գոհաբանությամբ հայտնի թող լինեն Աստծուն:

Գ. Փրկության ճշմարիտ ուղին: Առաջ դեպի նպատակ

Քրիստոսի խոնարհությունը և մեծությունը

Քրիստոսը՝ կյանք