«Հայ ժողովրդի փրկությունը նրա հոգեկան զարգացման մեջ է» (Կոստան Զարյան): Հաղորդումը լուսաբանում է երաժշտության ազդեցությունը մարդկային հոգու և հասարակության վրա: Ներկայացվում է Կոմիտասի գործունեությունը Միջազգային երաժշտական ընկերության համաժողովներում, որտեղ նա գիտականորեն և գործնականորեն հաստատեց, որ հայն ունի իր ինքնուրույն երաժշտությունը:

Հաղորդումը ներկայացնում է Հայդնի «Մեր խաչված Փրկչի վերջին յոթ խոսքերը» ստեղծագործության կառուցվածքը և զուգահեռներ անցկացնում տարբեր ժամանակների կոմպոզիտորների համանուն գործերի միջև:

Հաղորդումն անդրադառնում է «Ավե Մարիա» երգի ժանրի սկզբնավորմանը, զարգացմանը և կիրառմանը՝ տարբեր կոմպոզիտորների արվեստում:

Հաղորդումը նվիրված է Առնոլդ Բյոկլինի «Մեռյալների կղզին» նկարի հիման վրա գրված երկու ստեղծագործության՝ Ռախմանինովի սիմֆոնիկ պոեմին և Կոստան Զարյանի բանաստեղծական շարքին:

Հաղորդումը լուսաբանում է նորարարական կոնցերտի ձևը և բովանդակությունը, զուգահեռներ անցկացնում հեղինակի այլ գործերի հետ:

Հաղորդումը նվիրված է կոնցերտի ժանրի ծագումնաբանությանը, և որպես կատարելատիպ ներկայացվում է Բեթհովենի դաշնամուրային 3-րդ կոնցերտը:

Հաղորդման մեջ զուգահեռ է անցկացվում Գրիգոր Նարեկացու և Յոհան Սեբաստիան Բախի արվեստի, աշխարհայացքի, իդեալների միջև, և փորձ արվում գտնելու թեպետ հեռավոր, բայց ընդհանուր եզրեր, սկզբունքներ:

Հաղորդումը նվիրված է Վիվալդիի «Տարվա եղանակները» կոնցերտների շարքին: Հեղինակն անդրադառնում է մարդու և բնության «երկխոսությանը» և դրա արտացոլմանը երաժշտության մեջ:

Հաղորդումը ներկայացնում է Իգոր Ստրավինսկու ջութակի կոնցերտի ստեղծման պատմությունը, պրեմիերան, կոնցերտի բնութագրությունը Ստրավինսկու կողմից, երաժշտության պլաստիկ բնույթը:

Հաղորդումը ներկայացնում է Յոհան Սեբաստիան Բախի զավեշտական «Սուրճի կանտատը», որն ի դեմս մեկ ընտանիքի արտացոլում է Եվրոպա ներմուծված այդ ըմպելիքի շուրջ ծագած տարաձայնությունները:

Հաղորդումը ներկայացնում է Արամ Խաչատրյանի կենսագրությունը և ստեղծագործությունը 20-րդ դարի երկու աշխարհամարտերի միջև ընկած ժամանակաշրջանում:

Հաղորդումը նվիրված է Մակար Եկմալյանի կյանքին և ստեղծագործությանը, հոգևոր երաժշտության մեջ նրա ներդրմանը:

Հաղորդումը նվիրված է գերմանական կոմպոզիտորական դպրոցի հիմնադիր Հայնրիխ Շյուտցի կյանքին և ստեղծագործությանը:

Հաղորդումը նվիրված է գերմանական լուսավորչության ռահվիրա, երաժշտարվեստը ժողովրդայնացնելու և ավելի մատչելի դարձնելու հավատամքով լեցուն կոմպոզիտորի կյանքին և գործունեությանը:

Հաղորդումը նվիրված է գերմանացի հանճարեղ կոմպոզիտոր Յոհան Սեբաստիան Բախի կյանքին և
ստեղծագործությանը:

Հայնրիխ Շյուտց և Ֆելիչե Աներիո

Հաղորդումը նվիրված է անգլիացի մեծանուն երգչուհի Քեթլին Ֆերիերի (կոնտրալտո) կյանքին և ստեղծագործական ուղուն: Ներկայացվում են նրա մուտքը միջազգային ասպարեզ, նվաճումների ու վերելքի փուլերը՝ սկսած անգլիական ժողովրդական
երգերի կատարումներից, Հենդելի «Փրկիչ» օրատորիայում մասնակցությունից, Բրիտտենի «Լուկրեցիայի անարգումը», Գլյուկի «Օրփեոս և Եվրիդիկե» օպերաների հերոսների դերակատարումից մինչև Բախի, Շուբերտի, Բրամսի, Մալերի երգերը և վերջապես  վերջին ձայնագրությունը Վիեննայի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ:

Հաղորդումը նվիրված է Հայաստանի տարբեր շրջաններում ստեղծված ժողովրդական, ինչպես նաև հեղինակային օրորոցային երգերին: Թվով 21 նմուշ, որոնք ընդգրկում են թեմաների լայն շառավիղ. Ակնա ճախրուն, եթերային երգերից մինչև Վանա եղերական, Սասնա, Տարոնի և տարբեր հեղինակների ռազմաշունչ, հայրենասիրական և այլ բնույթի երգեր: Ձայնագրությունն իրականացրել է երգչուհի Անահիտ Պապայանը:

Հաղորդումը նվիրված է Ալեքսեյ Լյուբիմովի ծննդյան 70-ամյակին նվիրված երեկոյին, որ կայացավ 2014 թ. «Արամ Խաչատրյան» համերգասրահում: Համերգին մասնակցում էր Հայաստանի ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը (դիրիժոր՝ Շտեֆան Վիլիխ): Ի շարս այլ գործերի՝ երեկոյին հնչեց նաև Մոցարտի 27-րդ կոնցերտը: Դա կոմպոզիտորի վերջին կոնցերտն էր: Այն նրա կատարմամբ հնչել էր Վիեննայում՝ 1791 թ. գարնանը՝ Մոցարտի վերջին գարնանը, որի վերապրումը նա կրկին արտահայտեց կոնցերտի ֆինալի թեմայով գրված «Գարնան կարոտ» երգով: Լյուբիմովը մեծ ներշնչանքով նվագեց կոնցերտը՝ փոխանցելով Մոցարտի կյանքի կարոտը և ասես վերադարձնելով նրա «կորսված դրախտը»:

Հաղորդումը լուսաբանում է դաշնակահարի` 2013 թ․ Երևանի «Գաֆեսճյան» թանգարանում տեղի ունեցած մենահամերգի 2-րդ բաժինը: Հնչեցին Դեբյուսիի պրելյուդները 2-րդ տետրից: Եթե 1-ին բաժնում դաշնակահարը նմանվեց քանդակագործի, ապա 2-րդում նա նման էր իմպրեսիոնիստ-գեղանկարչի՝ ճոխ ակվարելային ներկապնակով: Ստեղնաշարին դիպչելով մեղմ և հզոր մատներով՝ նա «քաղում» էր և ունկնդիրներին նվիրում «Սպահանի վարդերը» (Մ. Լոնգ):