Հաղորդումը ներկայացնում է երաժշտական ռոմանտիզմի ու երգային սիմֆոնիզմի հիմնադիր Ֆրանց Շուբերտի ողբերգական կյանքը և ստեղծագործությունը:

Հաղորդումը նվիրված է ամերիկահայ կոմպոզիտոր Ալան Հովհաննեսի արվեստին, որում օգտագործելով հայկական, չինական, ճապոնական, հնդկական և այլ ժողովուրդների երաժշտությունը, նվագարանները, պոեզիան՝ նա ստեղծել է իր ուրույն բազմաոճությունը:

Հաղորդումը ներկայացնում է կոմպոզիտորի սյուիտը, որը պատկերում է պաշարված Բաբելոնի վերջին թագավոր Բաղդասարի խրախճանքը, որտեղ Բաղդասարը հարճերի հետ միասին փառաբանում էր չաստվածներին՝ խմելով Երուսաղեմի թալանված տաճարից իր հոր՝ Նաբուգոդոնոսորի բերած ոսկե թասերից, երբ նույն գիշերը պարսկական զորքը ներխուժեց, կործանեց Բաբելոնը և սրբապիղծ թագավորին:

Հաղորդման 3-րդ մասը նվիրված է Օհան Դուրյանի կյանքի և գործունեության վերջին՝ հայաստանյան շրջանին՝ նրա ղեկավարած Ազգային օպերայի նվագախմբի, Ազգային ռադիոյի՝ Օհան Դուրյանի անվան (վերակազմավորված) սիմֆոնիկ նվագախմբի և Մոսկվայի՝ Ստաս Նամինի հովանավորած սիմֆոնիկ նվագախմբի համերգներին:

Հաղորդման 2-րդ մասը նվիրված է Օհան Դուրյանի կյանքի և գործունեության երկրորդ (արտասահմանյան) շրջանին՝ տարբեր երկրներում տեղի ունեցած համերգներին:

Հաղորդման 1-ին մասը նվիրված է մեծանուն դիրիժոր Օհան Դուրյանի կյանքի և գործունեության առաջին շրջանին (1960-ականներ)՝ Հայաստանում և արտասահմանում կայացած համերգներին, որոնց գագաթնակետն էին Մոսկվայի Մեծ թատրոնում նրա ներկայացրած «Անուշ» օպերան, Լայպցիգի «Գեվանդհաուզ» նվագախմբի հետ կատարած Բեթհովենի 9-րդ սիմֆոնիան, «Աիդա», «Լոհենգրին» և այլ օպերաները:

Հաղորդումը ներկայացնում է Ռիխարդ Վագների կյանքի ծանր օրերը, երբ նա, աղքատությունից հուսահատված, ելք էր փնտրում, նամակներով նյութական օգնություն խնդրում կոմսուհի Էդիտ ֆոն Ռադենից, որպեսզի կարողանար պահել ընտանիքը և ավարտին հասցնել իր ստեղծագործությունները:

Հաղորդումն անդրադառնում է «Տրուբադուր» օպերայի բովանդակությանը և զուգահեռ անցկացնում ժամանակի պատմական իրադարձությունների հետ:

Հաղորդումը նվիրված է ֆրանսիացի տաղանդավոր ջութակահարուհի, վաղամեռիկ Ժինետ Նևյոյին, որն իր կյանքի երեսուն տարիների ընթացքում հասցրեց նվաճել արվեստի բարձունքները, Վենյավսկու անվան միջազգային մրցույթի «թագը», գերել հազարավոր երաժշտասերների սրտերը և, ի վերջո, հաղթել մահին:

Հաղորդումը հակիրճ ուրվագծում է իտալական երաժշտարվեստի անցած պատմական ուղու շրջափուլերը, ներկայացնում դասական երաժշտության վրա դրա ունեցած կանխորոշիչ ազդեցությունը:

Հաղորդումը նվիրված է դաշնակահար, կոմպոզիտոր, մանկավարժ, արվեստի վաստակավոր գործիչ, պրոֆեսոր Գեորգի Սարաջյանի բազմաբեղուն գործունեությանը:

Հաղորդման հեղինակն ուրվագծում է կոմպոզիտորի ստեղծագործական դիմագիծը, վերլուծում նրա հոգեկերտվածքը, ստեղծագործական մեթոդը, արտահայտչամիջոցները, լուսաբանում նրա առաքելությունը։

Հաղորդման մեջ համակողմանի և մանրակրկիտ վերլուծվում են այս ստեղծագործության ձևը և բովանդակությունը: Այն դիտվում է նաև թվերի խորհուրդի և «ոսկե հատման» կանոնի տեսանկյունից:

Հաղորդումը նվիրված է հունգարացի մեծանուն ջութակահար Յոժեֆ Սիգետիի արվեստին: «Հիշում եմ այն ցնցող տպավորությունը, որ ստացա Սիգետիի նվագից»,— ասել է Արամ Խաչատրյանը։

Հաղորդումը ներկայացնում է «Հեբրիդներ»-ը որպես կոմպոզիտորի՝ Շոտլանդիա կատարած ճամփորդության տպավորությունների բուռն արձագանք և մի գլուխգործոց, որի դիմաց մեծն Բրամսը պատրաստ էր տալու իր ամբողջ ստեղծագործական ժառանգությունը:

Հաղորդման մեջ Շոպենի 15-րդ դաշնամուրային պրելյուդի հիման վրա արծարծվում է ծրագրային երաժշտության բովանդակության, զուգորդական կապերի մեկնաբանության խնդիրների լայն շրջանակ: 

Հաղորդումը ներկայացնում է Բրամսի 1-ն կոնցերտը որպես «թաքնված սիմֆոնիա» (Շումանի բնորոշմամբ), որտեղ լսվում են Բեթհովենի 9-րդ սիմֆոնիայի հեռավոր արձագանքները:

«Այնտեղ, ուր վերջանում է մեր երևակայությունը, սկսվում է Պագանինին» (Ջակոմո Մայերբեր): Հաղորդումը լույս է սփռում Պագանինիի արվեստի ուժի առեղծվածի վրա, որը բնորոշելու համար Գյոթեն առաջին անգամ կիրառել է «դեմոնիզմ» եզրույթը:

Այսպես են անվանում Բեթհովենի 5-րդ կոնցերտը դաշնամուրի և նմագախմբի համար՝ նկատի ունենալով նրա մեծակերտությունը, վեհությունը, հաղթական պաթոսը: Հաղորդումը սկսվում է պատմական էքսկուրսով, այնուհետև ներկայացնում կոնցերտի կառուցվածքի և բովանդակության վերլուծությունը:

Հաղորդումը ներկայացնում է «ավթենտիկ կատարողականության» ջատագովներին, ովքեր, կիրառելով հնագույն նվագարանները հին ոճով, ձևով ու այլ ավանդույթներով, փորձում են վերարտադրել անցյալի երաժշտությունն այնպես, ինչպես այն հնչել է նախկինում: