Չարլզ Դիքենս, «Սուրբ Ծննդյան երգը», մաս Դ

Ծնողի և որդու փոխհարաբերության աստվածային հիմքը: Աստվածահաճոյության և մարդահաճոյության երևույթները: Քողարկված կեղծիքների միջոցով չարն անընդհատ փորձում է մարդուն մեղքի մեջ ներքաշել:

• Վարող՝ տեր Մեսրոպ քահանա Արամյան

Ընթերցումներ Եկեղեցու հայրերի գործերից:

Սբ Գրիգոր Տաթևացի, Քարոզ սուրբ Պետրոս և Պողոս առաքյալների մասին

Աստվածաշունչ և վարք սրբոց

Իմաստ. Թ 13- Ժ 2, Ես. ԻԸ 16-19, Բ Պետ. Ա 12-19, Բ Տիմ. Դ 1-8, Յովհ. ԻԱ 15-22

Չարլզ Դիքենս, «Սուրբ Ծննդյան երգը», մաս Գ

Լիբրետոն գրել են Վլադիմիր Բեգիչևը և Վասիլի Գելցերը:
Բալետի առաջնախաղը տեղի է ունեցել 1877 թվականի փետրվարի 20-ին Մոսկվայի Մեծ թատրոնում: Հանդիսատեսը բավական սառն է ընդունել ներկայացումը, ժամանակի որոշ քննադատներ նույնպես այն համարել են անհաջող, և շուտով բալետը հանվել է թատրոնի խաղացանկից: Այդ անհաջողության գլխավոր մեղավորներ էին համարում բալետմայստեր Վացլավ Ռեյզինգերին և Օդետայի դերակատարուհի Պոլինա Կարպովային:
Առաջնախաղից մոտ 20 տարի անց կայսերական թատրոնների տնօրինությունը որոշում է բալետը կրկին բեմականացնել 1893-94 թվականների թատերաշրջանի համար: Նոր ներկայացման սցենարը մշակում է բալետմայստեր Մարիուս Պետիպան: Պյոտր Չայկովսկու եղբայրը՝ Մոդեստ Չայկովսկին, վերամշակում է լիբրետոն:
Նոր բեմադրությունը ներկայացվել է 1895 թվականի հունվար 15-ին Սանկտ-Պետերբուրգի Մարիինյան թատրոնում: Հենց այդ օրվանից էլ հանդիսատեսն ու երաժշտական քննադատները բալետը գնահատում են արժանվույնս: